Kazan Taşınca Kepçeye Paha Olmaz
- By : Acil Çözüm
- Category : ATA SÖZÜ

Bir aşçı, düğüne çağrılır yemekleri yapmak üzere. Kazanları, tencereleri bir eşeğe yükleyip çırağıyla birlikte düğün evine gider. Ateşi yakıp başlar yemekleri yapmaya. Yemekler pişerken, zamandan kazanmak için tatlıları aradan çıkarmayı düşünür. Sütlü helva yapmak üzere sütü kazana koyar. Az sonra süt kabarmaya başlayınca, kabarmayı durdurmak için kepçeye sarılmak ister aşçı… Çırak, anlar onun ne aradığını; getirdiği malzemeleri karıştırır hemen. Gel gör ki, kepçe yoktur malzemelerin arasında. “Usta, kepçeyi unutmuşum,” der, korka çekine. Aşçı kıpkırmızı kesilir öfkesinden; yine de tutar kendini. “Koş, o zaman… Karşıdaki dükkândan bir kepçe al gel,” der. Çırak koşarak gider. Biraz sonra geldiğinde eli boştur. Aşçı, “Hani kepçe nerede?” diye sorunca, çırak, “Usta, bir kepçeye beş yüz kuruş istediler… Çok pahalı, almadım,” der. Taşmak üzere olan süt kazanına bakan aşçı, sesini yükselterek, “Oğlum, çabuk al getir, şu kepçeyi,” diye bağırır. “Kazan taşınca kepçeye paha olmaz!”