Eskiden, çok eskiden Ege Bölgesi’nde Frigyalılar hüküm sürerken bugünkü Dinar kasabasında bir
çocuk dünyaya gelir. Marsiyas adı verilen çocuk, küçük yaşta müziğe merak sarar. Frig havaları besteler, yurdunun
doğa tanrısı Pan’a ilahiler yazar. Kamışa yedi delik açarak, bugün çaldığımız flüt, ney ve kavalın ilk örneğini icat eder.
İcat etmekle kalmaz; çok da güzel çalar. Bir gün, hem flüt çalıp hem Frig dağlarında dolaşırken, güzel sanatlar tanrısı Apollon’a rastlar ve ona meydan okuyarak, yarışmaya davet eder. Üç telli liri çok iyi çalmasıyla ünlü Apollon, kabul eder yarışmayı. Hakem olarak Frig Kralı Midas ve güzel sanatların
koruyucusu dokuz peri kızı çağrılır. Yarış başlar… Tanrı Apollon üç telli lirini her zaman ki gibi çok güzel çalar… Sıra gelince Marsiyas’a… O da flütteki ustalığını konuşturur. Kral Midas, yurttaşı Marsiyas’a verir birinciliği. Çok kızar Apollon, “Senin kulakların iyi duymuyor sanırım; onları büyütelim de bundan sonra daha iyi duy!” diyerek Midas’ın kulaklarını eşek kulaklarına çevirir Ne yapsın Kral Midas? Başına bir külah geçirerek eşek kulakları
nı saklamaya çalışır. Saklamaya çalışır, ama zamanla uzadıkça uzar saçları. Kestirmek için en güvendiği berberini çağırır Kral Midas. Ona eşek
kulaklarını gösterdikten sonra, “Yalnız, aramızda sır olarak kalacak!” der. “Eğer duyulacak olursa, bilmiş ol ki kellen gider!” Aylar, yıllar geçer… Berber, Kral’ın sırrını saklamaktan çatlayacak hale gelir. Sonunda dayanamaz, ıssız bir yere gidip derin bir kuyuya eğilerek fısıldar: “Midas’ın kulakları… Eşek kulakları! Midas’ın kulakları… Eşek kulakları!” Derin bir oh çeker sonra… Rahatlar. O günden sonra su almak için kuyuya gelenler hep aynı fısıltıyı duyarlar: “Midas’ın kulakları eşek kulakları! Midas’ın kulakları eşek kulakları!” Kral Midas’ın sırrı, her yere yayılır kısa zamanda. Kulaklarını saklamanın bir anlamı kalmadığını gören Midas, külahını başından çıkarır. Ama öyle sevilen bir kraldır ki, kimse görmez onun eşek kulaklarını… Görmezden gelir.

Share on Facebook

Post on X

Follow us

Save