Yoksul bir adam vardı. Ailesinin geçimini bütün gün el işinde çalışarak sağlardı. Bu yüzden bahçesindeki cevizleri bile toplayacak zamanı olmazdı çoğu kere. Oğlu büyüyüp delikanlı olunca, “Şu cevizleri sen toplar mısın?” dedi ona. “Birazını biz yeriz, birazını da çarşıda satar, bir ihtiyacımızı karşılarız.” Delikanlı, “Tamam baba,” dedi ama unuttu dediğini. …