Thomas, dalgınlıkla, reçineden bir parça kopardı ve çiğnemeye başladı. “Hey, hiç de fena değilmiş!” dedi. Kısa bir süre sonra “Nevv York’un Bir Numaralı Adams Sakızlarını üretmek için bir fabrika kurdular. Bugün çiğnediğimiz sakızlar da aşağı yukarı Thomas ve Küçük Tom’un yaptığı gibi üretilir.

1. Ağaçlardan elde edilen doğal kauçuk ve yapay kauçuk büyük bloklar halinde sakız fabrikasına gelir. Burada, büyük bloklar küçük parçalara ayrılır; ılık ve kuru bir odada birkaç gün bekletilir.

2. Kuruyan sakız (çiklet) büyük bir kazanda eriyinceye kadar kaynatılır, içindeki böcek, ağaç ’ kabuğu ve başka her türlü yabancı maddeden arındırıldıktan sonra, başka bir kazana konur. Bu kazanda pudra şekeri, mısır şurubu, boya, tatlandırıcı ve yumuşatıcılarla karıştırılarak bir kez daha kaynatılır.

3. Pişen karışım soğumaya bırakılır ve istenen kıvama gelsin diye birkaç saat yoğrulur.

4. Sakız silindirle düzleştirilir, üzerine pudra şekeri serpilir ve tabakalar halinde kesilir. Bir r makine, tabakaların üstünü eşit parçalar halinde çizerek iz bırakır.

Balonlu sakızda daha sert ve esnek bir sakız özü kullanılır ki çocuklar balon şişirebilsinler. Bu sakızlar genellikle pembe olur; çünkü bu, ilk balonlu sakızı üreten Fleer Şirketi’nin 1928’de bulduğu “İkişer Baloncuk” adlı sakızın rengidir.

5. Çizilmiş sakız tabakaları, doğru nem ve sıcaklığa ulaşana kadar saklanır. Daha sonra tabakalar, çizili yerlerinden kırılarak parçalara ayrılır. Bu sakız parçaları, ayrı ayrı ambalajlara sarılır, paketlenir, kutulara konur ve dağıtımı yapılır.