Kurda Kuzu Emanet Edilmez
- By : Acil Çözüm
- Category : ATA SÖZÜ
Çobanın bir gün kasabada işi çıkar.
Sürüsünü birine emanet etmesi gerek… Arar
sorar kimseyi bulamaz, sürüsüne bakacak.
Sonunda, günlerdir çevresinde dolaşıp duran
kurdu çağırır yanma.
“Ben sizin soyunuzu bilirim, kurt kardeş,” der.
“Sizin soyunuzdan bir köpeğim vardı; mertti, yiğitti…
Sen de öylesindir. Benim birkaç saatliğine
kasabaya inmem gerekiyor. Sürüye göz kulak olur
musun, ben gelinceye kadar?”
Kurdun ağzı sulanır hemen, ama belli etmez
hiç.
“Ee, nasıl etsek bilmem ki?” diye nazlanır biraz.
“Benim de yapılacak işlerim var. Yine de
komşuluk hatırı için, bakayım bari.”
Sürüyü kurda emanet eden çoban koşar kasabaya.
İşini çabucak görüp döner geri.
Tam teşekkür edecekken kurda, bakar ki kuzulardan
biri eksik.
“Kurt kardeş, bir kuzuyu göremiyorum ben,”
diye sorar, korka korka.
Dudaklarını yalar kurt,
“Kuzu mu? Karnım acıktı, yedim onu,” der.