Ahlatın İyisini Dağda Ayılar Yer

ATA SÖZÜ

 

Bir oduncu gün boyu çalışmış, odun kesmiş ormanda. Dönüş yolunu tuttuğunda bakmış ki çok yorgun, “Dur,” demiş, “şu ağacın altında biraz dinleneyim.” Sırtını dev bir ahlat ağacına verip oturmuş. Tam gözlerini kapatacakken, biraz ötesine pattt demiş, bir şey düşmüş ağaçtan. Yaklaşıp bakmış oduncu. Bir ahlat… “Dur şunu ağzıma atayım,” diyerek eline aldığında bir bakmış ki çürük bir ahlat. Çürüdüğü için düşmüş, diye düşünüp
fırlatıp atmış. Sırtını verip ağaca, dinlenmesine devam edecekken, pattt bir ahlat daha…

Oduncu dayanamamış, onu da almış, bakmış o da çürük. “Çürük ahlatlar, bir bir düşüyor demek ki,” demiş. Tam sırtını verecekken ağaca yeniden.

Patt! Patt! PattL. Ahlatlar düşmeye devam edince,
“Bu ağaçtaki ahlatların hepsi mi çürük?” diye merak etmiş. Başını kaldırıp bakınca bir de ne görsün?

Ağacın tepesinde bir ayı… Ahlatları koparıyor, evirip çeviriyor, sağlamsa ağzına, çürükse aşağıya atıyormuş… Bu işe çok şaşmış oduncu; kalkıp oradan uzaklaşırken, “Vay be,” demiş, “demek ki ahlatların iyisini dağda ayılar yiyormuş

facebookShare on Facebook
TwitterPost on X
FollowFollow us
PinterestSave
ATA SÖZÜ
Zurnada Peşrev Olmaz Ne Çıkarsa Bahtına

Kendini beğenmiş bir İstanbullu, Edirne’ de bir düğüne davet edilir. Düğün yemeğinden sonra hep birlikte bahçeye çıkılır. Oyun havaları eşliğinde bir süre eğlenildikten sonra, sıra istek parçalarına gelir. Onun konuk olduğunu bilen zurnacı yaklaşıp, “Çalmamızı arzu ettiğiniz herhangi bir parça var mı?” diye sorar. Zurnacıya küçümseyerek bakan İstanbullu, “Kala kala …

ATA SÖZÜ
Zorla Güzellik Olmaz

Poyraz ile Güneş, bir gün sıkı bir iddiaya girmişler. Poyraz, “Ben insanlara istediğimi yaptırırım,” demiş. “Hayır,” demiş Güneş, “asıl ben istediğimi yaptırırım.” O sırada, tarlasında çalışan bir adam görmüşler. Poyraz, “Var mısın” demiş Güneş’e, “adama üstündeki giysileri sen mi çıkartacaksın, ben mi? “Varım,” demiş Güneş, “Hadi, sen başla önce… Adama …

ATA SÖZÜ
Yerin Kulağı Var

Eskiden, çok eskiden Ege Bölgesi’nde Frigyalılar hüküm sürerken bugünkü Dinar kasabasında bir çocuk dünyaya gelir. Marsiyas adı verilen çocuk, küçük yaşta müziğe merak sarar. Frig havaları besteler, yurdunun doğa tanrısı Pan’a ilahiler yazar. Kamışa yedi delik açarak, bugün çaldığımız flüt, ney ve kavalın ilk örneğini icat eder. İcat etmekle kalmaz; …